Hieronder lees je wat verschillende ouders zeggen over de school de baas.

schooljaar 2018-2019:

Ouder van een 17 jarige leerling:

Dank je wel voor je ontzettend goede begeleiding van onze zoon de laatste schooljaren. Dankzij deze steun en mogelijkheden is het voor hem toch gelukt zijn weg te vinden in moeilijke jaren.  Ik ben je dankbaar voor betrokkenheid en erkenning. Als ouder heb ik me erg gesteund gevoeld. Wat fijn dat je bij hem op school werkt!

Ouder van een 17 jarige leerling op Stedelijk Gymnasium Den Bosch:

Jose is een zeer vakbekwame vrouw die goed luistert en oog heeft voor het individue. Zij is degene die met een scherp oog erachter kwam dat onze zoon Dyslexie heeft. Doordat hij slim en ijverig is kon hij dit jaren verhullen en menig leraar op het verkeerde been zetten, onbedoeld uiteraard. Jose kreeg gelijk, na een onderzoek bleek idd dat hij dyslectisch is. We zijn Jose erg dankbaar hiervoor. Dit geeft rust bij Julius en nu begrijpt hij waarom hij altijd ‘harder’ zal moeten werken dan een ander van zijn niveau.

Een trotse moeder.

In mei 2014, kwamen wij via verwijzing van een professioneel hulpverlener in contact met José. Dit omdat onze dochter absoluut dreigde vast te lopen op school. Zij zat op dat moment in de tweede klas Atheneum en tot grote frustratie van haar en van ons, als ouders, kwam er op school absoluut niet uit wat onze dochter wél in zich heeft. De brugklas was al een moeilijk en moeizaam jaar geweest. Wát onze dochter ook probeerde, de resultaten bleven ver achter t.o.v. hetgeen ze aan zou moeten kunnen, wat onvermijdelijk leidde tot een gefrustreerd kind, dat steeds verder wegzakte.

Al bij de eerste kennismaking bij ons thuis viel de rust die José uitstraalt op. Er was ook meteen sprake van een klik tussen José en ons. José luistert naar individuele behoeften van het kind, luistert naar wat de ouders vertellen en gebruikt dan haar jarenlange expertise om met het kind aan de slag te gaan. Zo ook met onze dochter, er werd overlegd tussen die twee, gelachen, gerustgesteld en hard gewerkt. Waarbij onze dochter van afspraak tot afspraak bij José kon en mocht aangeven wat zij samen zouden doornemen per afspraak. Zowel vakinhoudelijk als ook de aandacht voor onze dochter zelf. Zo belandde onze dochter met de nodige aandacht en hard werken in de derde klas Atheneum.

Maar zowel bij José als bij ons bleef er “iets” knagen, waarna wij na het nodige overleg, waarbij José gewoon mee op afspraak gaat naar de mentor, hebben besloten om onze dochter, zeker op basis van de expertise van José, te laten testen op dyslexie.
Het bleek een schot in de roos…………..want onze dochter blijkt dyslectisch te zijn. Hè hè, eindelijk wisten we waar de schoen wringt. Alle puzzelstukjes vielen op hun plaats. Nu konden met name José en onze dochter pas echt aan de slag. En………….mét resultaat. Want ik kan met de hand op mijn hart verzekeren dat de derde klas aan het eind van het schooljaar voor het eerst met een goed gevoel kon worden afgesloten en dat wij sinds “de diagnose” een heel ander, blij en opgelucht kind in huis hebben, dat vol vertrouwen naar de toekomst kijkt (en wij ook).

De moeder van Bas (BO)

Bas ging als kind naar de basisschool in Velddriel. Een kleine school met ongeveer 130 leerlingen. Als moeder van Bas vond ik dat op dat moment fijn. Ik had het gevoel dat er dan extra aandacht zou kunnen zijn voor de leerlingen. In groep 3/4 komen we er al snel achter dat hij een lees achterstand heeft. Concentratie is ook niet zijn sterkste punt. In groep 4 heeft Bas gedoubleerd.
Een paar huizen verder bij ons in de straat woont José met haar gezin. Onze kinderen spelen samen en we krijgen contact. We praten over de kinderen, hoe het gaat op school. Ik praat met José over Bas zijn leesachterstand.
Geweldig Bas mag bij José komen, eindelijk hulp! Ondanks dat hij lezen verschrikkelijk vind gaat Bas met veel plezier naar José. José is lief en heeft veel geduld. En Bas leert omgaan met het feit dat hij slecht leest.
Bas wordt in 2007 officieel getest……..dyslexie!
José vraagt of zij Bas voor haar dyslexie-studie mag begeleiden, zij kan dus van Bas leren. Op deze manier krijgt Bas alle hulp en dat is toch iets wat de basisschool niet kan bieden.
In groep 8 heeft Bas de laagste Cito score, maar door het vertrouwen van meneer Arnold en José gaat hij toch naar de opleiding VMBO TL.

Bas is is nu 17 jaar en heeft vorig jaar zijn diploma VMBO TL gehaald, waar wij allemaal zo trots op zijn! Ook Bas zegt dat de hulp van José daar zeker toe heeft bijgedragen. Hij gaat goed om met het feit dat hij dyslexie heeft. Hij heeft dat geaccepteerd.
José, geweldig wat jij voor Bas hebt gedaan. Altijd vol vertrouwen over Bas. Jij wist precies wat hij nodig had.

De moeder van Tijs (BO)

Mede door José en wij als ouders vindt Tijs het leuk om te leren en neemt hij het ook heel serieus. Kortom: opgeluchte ouders en een gelukkig kind.

De moeder van een leerling op het Koning Willem 1 College (MBO)

José is de ambulant begeleider van onze zoon op het koning Willem 1 College te Den Bosch.  Mede dankzij haar begeleiding zit onze zoon nog steeds op school.
Ondanks de beperkte tijd die zij voor hem beschikbaar heeft, kan hij te allen tijde bij haar terecht, terwijl hij anders misschien verloren met zijn ziel onder de armen zou rond lopen.
Ik weet dat zij al wat mogelijk is in het kort tijdsbestek, gedaan heeft en doet.
Zij laat hem ook nadenken, zoals hij dat van ons, als ouders, niet zou pikken. Ik weet zeker dat als er geen ambulant begeleiding zou zijn dat onze zoon het niet gered zou hebben op school!
Als ouders voelen we ons ook begrepen, dat is gewoon fijn!
Je staat met zijn allen (school José en wij) met de neuzen dezelfde kant uit en dat is ten goede van onze zoon. Niet dat alles goed gaat hoor, maar het ligt niet aan de begeleiding.
José is erg betrokken. Je hebt bij haar niet het gevoel dat je een nummer bent. Je voelt je begrepen bij haar en dat is SUPER belangrijk.

De moeder van Estelle (VMBO TL-4)

Een groot pluspunt is dat José weet hoe Estelle denkt. Ieder kind vraagt om een specifieke uitleg. Als de vraag anders geformuleerd wordt, kan de leerling de stof misschien wel begrijpen. Hierin is José erg goed omdat ze zich verdiept in het kind.
José is een ontzettend geduldige vrouw die erg lief is voor kinderen en pubers!!
Estelle heeft graag les bij José en kan haar niet missen. Haar zelfvertrouwen heeft een enorme boost gekregen; ze is een heel gezellige, spontane en gekke meid! Ik ben trots op Estelle, maar ook op José.
Ik zou iedere ouder José aanbevelen. Als je kind lekker mee kan op school en dus lekker in haar vel zit, zijn we allemaal happy!

 De moeder van een 17-jarige zoon met PDD-Nos en zelf leerkracht basisonderwijs

In het schooljaar 2013/2014 startte mijn zoon op het MBO KW1c een opleiding op niveau 2. Hij had recht op ambulante begeleiding vanuit de Leerlinggebonden Financiering die helaas gaat stoppen in augustus 2014.
Mijn zoon heeft PDD-Nos en een spellingsstoornis. Zonder hulp had hij zijn VMBO diploma niet gehaald en de (voor deze jongeren) lastige overstap naar het MBO niet zomaar kunnen doen.

Jose Barendse werd zijn ambulant begeleider.
Haar taken waren o.a.: gesprekken voeren, niet alleen met de leerling maar zeker ook met ouders, docenten, zorgcoördinatoren en stagebegeleiders op werkplekken; verslagen maken; stageplaatsen bezoeken en ondersteunen bij sollicitatiegesprekken (de werkgever inzicht geven in de beperking); begeleiden op school zelf, ook inhoudelijk.

Jose is een open, heel vriendelijke en benaderbare vrouw.
Tijdens gesprekken luistert ze goed en brengt aan het eind ideeën naar voren waaruit blijkt dat ze meedenkt.
Ze neemt initiatief waar nodig en houdt zich aan gemaakte afspraken.
Vaak zet ze zelfs een stapje verder want ik heb meer dan eens meegemaakt dat er ’s avonds door haar gebeld werd om te vragen hoe het gaat of om iets bijzonders te bespreken.
Ze krijgt soms verrassende dingen voor elkaar. Zo stapte ze eens persoonlijk op een werkgever af en vroeg om een stageplek voor mijn zoon.

Jose heeft mijn zoon succesvol door het eerste jaar MBO heen geloodst.
Ze gaf me het gevoel een “maatje” te hebben als we bij een evaluatie gesprek zaten.
Dat is een heel waardevol gevoel voor ouders die voor het eerst te maken krijgen met een nieuwe school. Ik vind het dan ook pijnlijk dat zij haar functie neer moet leggen.
Ze heeft veel affiniteit met jongeren met deze problematiek en ik hoop dan ook dat zij haar ervaring en talent kan inzetten in de toekomst.